بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
آیت الله محمدی ری شهری از میان ما رخت بر بست، وی به ویژه برای ما اهالی شهرری چهرهای بس آشنا و عالمی پرافتخار است. خدایش بیامرزد و با اهل بیت ع محشور باشد.
زندگی آن مرحوم، از ابعاد گوناگون شایسته تحلیل و بررسی است.
دو محور از تلاشهای وی بسیار درخشان است (البته به پایه دانش و بینش نگارنده)، تاسیس نهاد با فضیلت دارالحدیث و تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی و امامزادگان مجاور قدس أسرارهم.
احادیث، این میراث گران بهای معصومان علیهم السلام بیش از پیش نیاز به تنظیم، ترجمه و باببندیهای موضوعی دارد که آن مرحوم با کمک همکاران خود در قالب دانشنامه های گوناگون بدان اهتمام ورزید. اهتمام به این مسالهی همیشه مهم با تاسیس نهاد و کار گروهی از باقیات الصالحات آن عزیز سفر کرده است.
فعالیتهای حدیثی آن مرحوم، یادآوری تلاش های مرحوم علامه مجلسی قدس سره است و اگر با حفظ مراتب، ایشان را علامه مجلسی زمان خود در امر حدیث بخوانیم، سخنی به گزاف نگفتهایم.
امر مهم حدیث، گذشته از ترجمه و تنظیم های جدید به متولی و قطب علمی نیاز داشت، چرا که حدیث همواره بستر برای خیزش جریان های اخباری افراطی -قید احترازی است- و شبه اخباری است، که به اسم حدیث، بدان ستم می کنند. به عنوان مثال جریان علم ستیزی به نام طب اسلامی -براساس برخی قرائات از آن- که داعیه دار آن است که در احادیث طب به مثابه یک دانش مطرح شده است و با پزشکی مدرن و حتی طب سنتی سر ستیز دارد، با فعالیت های روشنگرانه محققان آن مرکز عالی، که دانشنامه احادیث پزشکی را در کارنامه خود داشتند، تا حدودی مدیریت شد.
چه بسیار است رسالتهای مانده بر زمین، که با تاسیس نهاد و همداستان شدن محققان باید بدان عمل شود. الگو برداری از فرمول (عمل به رسالت های بزرگ در قالب تاسیس نهاد و کارگروهی) در ابعاد مختلف، پیشرفتی چشم گیر به ارمغان خواهد آورد.
عالمی که در کارنامه خود، تاسیس نهاد دارالحدیث و اداره و توسعه حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی بعلاوه فعالیت های مجدانه و ویژه سیاسی داشته باشد، شایسته احترامی ویژه و الگو شدن به ویژه برای طلاب و روحانیون است.
دو محور دیگر از زندگی ایشان است که جای تحلیل و کنکاش علمی -به دور از تعصبات حزبی و سیاسی- دارد:
یکم: برخورد ایشان با مرحوم آیت الله العظمی منتظری ره است که به تصریح خود ایشان در کتاب هوای دوست، هیچ یک از مقامات نظام نمیخواست که وی به مسائل آقای منتظری ورود داشته باشد و شد آنچه شد. این مهم، تصمیم شخصی ایشان بود نه تصمیم نظام!! این محور را برخی درخشان ترین بخش زندگی ایشان میدانند و برخی تاریکترین.
دوم: ارزیابی بیست سال امیرالحاج بودن ایشان و سیاست هایی که ایشان پیگیری کرده و در کتاب هوای دوست بیان کرده اند. مسائل مهمی که تاریخ اداره ما بر امر مهم حج و رابطه دیپلماتیک ما با کشور عربستان است. به نظر نگارنده بازبینی سیاست های اجرا شده در این دو دهه ضروری است، تاریخ و درس آموزی های ما چراغی روشن برای قدم گرفتن در مسیر پیچیده آینده است.
خداوند آن عالم گرانقدر را با انبیاء و اوصیاء علیهم السلام محشور بفرماید.
سید مرتضی حسینی کمال آبادی
3/1/1400= 19 شعبان 1443